Rekolekcje AK 14-16.03.2008 r. w Głogowie

Rekolekcje Akcji Katolickiej

   Członkowie Akcji Katolickiej diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, wzięli udział w zamkniętych rekolekcjach wielkopostnych dla członków naszego stowarzyszenia. Organizacja rekolekcji wypłynęła z naturalnej potrzeby, przygotowania się do Świąt Wielkanocnych, w sposób odbiegający od rekolekcji parafialnych, które często przeżywamy w biegu i bez potrzebnego zatrzymania. Rekolekcje odbyły się w Głogowie w Domu Uzdrowienia Chorych, w dniach 14-16 marca 2008 r., a nasze ćwiczenia duchowe poprowadził w tym roku, ksiądz Asystent AK diecezji drohiczyńskiej ? Andrzej Lubowicki. Ks. Andrzej swoje rozważania kierował z myślą przypomnienia nam naszego miejsca w parafii, diecezji i Akcji Katolickiej. Mówił o potrzebie pójścia drogą Jezusa Chrystusa, z zastanowieniem się, jak odkryte przez nas treści przekazywać dalej. Nie możemy być biernymi świadkami naszego Mistrza! Musimy codziennie zadawać sobie pytanie ? kogo słucham w swoim życiu, czy jestem solą Ziemi? Ale z tego wewnętrznego uporządkowania musi wychodzić nasze nastawienie misyjne, nasze nauczanie innych. Ciągle musimy świadczyć życiem swoją postawę wewnętrzną, a takim przykładem wśród nas był np. Jan Paweł II, który niewątpliwie był świadkiem naszej wiary. Rekolekcjonista, jak przy każdych rekolekcjach, zwrócił uwagę na potrzebę nawrócenia człowieka i jego konieczne skierowanie się w stronę Ewangelii. Bardzo ważnym zagadnieniem jest bycie odpowiedzialnym w Kościele. Członek AK, by być skutecznym nie może być nie odpowiedzialnym. Gdyby takim nie był, lepiej byłoby by się wypisał z AK! Innym zagadnieniem, na które zwrócił uwagę rekolekcjonista, było zagadnienie powołania do życie w wolności. Nie ma dla nas innej możliwości jak budowanie wolności we wspólnocie. Taką naturalną wspólnotą dla osoby wierzącej jest parafia, dla członka AK ? oddział Akcji Katolickiej. Ks. Andrzej zwrócił także uwagę na potrzebę uwolnienia się ze wszelkich zniewoleń, tak by można było bez żadnych zahamowań prowadzić dzieła apostolskie. By być wolnym trzeba pokochać przede wszystkim siebie oraz innych ludzi. Na koniec w zastanowieniu się nad skutecznym działaniem AK, wszyscy zgodzili się ze stwierdzeniem, że poprzez działania parafialne mamy rozwijać się do działań społecznych, w wymiarze szerszym, by być świadkiem Chrystusa w otaczającym świecie.

Ryszard Furtak

Oświadczenie w sprawie wyborów parlamentarnych 21.10.2007 r.

Oświadczenie

Urszula Furtak

Prezes Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej
Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej

Jan Paweł II - Sługa Miłosierdzia

Jan Paweł II - Sługa Miłosierdzia

Trwają przygotowania do VI Dnia Papieskiego w parafii p.w. Św. Alberta Chmielowskiego w Zielonej Górze. W tym roku dzień duchowej łączności z Ojcem Świętym Janem Pawłem II odbędzie się w niedzielę 15 października, w przeddzień wyboru Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Tegoroczne obchody przebiegać będą pod hasłem "Jan Paweł II - Sługa Miłosierdzia". W całym kraju planowane są wydarzenia o wymiarze lokalnym, regionalnym i ogólnopolskim. Znajdą się w śród nich modlitwy, czuwania, konferencje naukowe, koncerty. Obchodom tegorocznego Dnia Papieskiego towarzyszyć będą również wyjątkowe wydarzenia w naszym mieście, planowane jest uroczyste odsłonięcie pomnika Jana Pawła II, daru mieszkańców całego miasta, przy kościele pw. Św. Ducha.

Jak w latach poprzednich swój wewnętrzny wymiar będą posiadać uroczystości przeżywane w naszej wspólnocie parafialnej. Nasze obchody rozpoczniemy w sobotę 14 października drugim już konkursem piosenki religijnej. Jak w roku poprzednim odbędzie się on w dwóch kategoriach: piosenka dziecięca i schole parafialne. Po konkursie zapraszamy do wspólnego śpiewania wszystkich uczestników konkursu. W sobotni wieczór wyświetlimy film "Karol - historia człowieka, który został Papieżem".

W Papieską Niedzielę zapraszamy do uczestnictwa w nabożeństwie różańcowym, przed popiersiem Jana Pawła II. Papież Polak w sposób szczególny podkreślał wartość małżeństwa i rodziny, dlatego też w ciągu niedzielnych Mszy św. nastąpi szczególne tego podkreślenie. Pary małżeńskie zapraszamy do odnowienia przyrzeczeń małżeńskich na Mszy św. o godz.11.00. Na Mszy św. o godz. 12.30 rodzice z małymi dziećmi otrzymają specjalne błogosławieństwo. Jan Paweł II nawiązał wyjątkowy dialog z ludźmi młodymi, dlatego też młodzież naszej parafii zapraszamy na Mszę św. o godz. 9.30, na której akcent papieski pojawi się również dla nich. Jak co roku zaprezentujemy okolicznościowe wystawy prezentowane przez dzieci ze SP nr 11, Liceum Plastycznego oraz Akcję Katolicką.

Wymiar duchowy
Dzień Papieski to dzień wdzięczności, łączności duchowej, promocji Jego nauczania i modlitwy w Jego intencji. Zapalane świece niech połączą wszystkich mieszkańców parafii modlących się w intencji papieża. Niedzielny czas w naszej albertyńskiej wspólnocie proponujemy, aby oparty był na symbolice chleba, jako znaku nadziei dla najbardziej potrzebujących. Uroczystości zakończy uroczysty Apel po wieczornej Mszy św.

Wymiar intelektuany
Ma na celu przybliżenie treści nauczania Ojca Świętego i wiedzy o Jego pontyfikacie, widzianych pod kątem hasła Dnia Papieskiego. Tego dnia usłyszymy specjalnie przygotowane Słowo Boże. Zapraszamy również do wspólnej refleksji po projekcji filmu. W Szkole Podstawowej nasze panie katechetki przeprowadzą konkurs wiedzy o pontyfikacie Jana Pawła II oraz konkurs plastyczny. Wezmą w nich udział różne grupy wiekowe. Nagrody za udział konkursach zostaną wręczone na Mszy św. dziecięcej.

Wymiar artystyczny
Wymiar artystyczny utworzy zarówno konkurs piosenki religijnej jak również zaprojektowane wystawy. Ale przede wszystkim sobotnia projekcja przygotowanego filmu.

Wymiar konkretnej solidarności
Wyrazem tej solidarności będzie zbiórka pod hasłem "Dzielmy się miłością", którą w naszej diecezji przeprowadzimy w niedzielę 22 października 2006 r. Owocem tej akcji będą stypendia dla uzdolnionej lecz ubogiej młodzieży.

Urszula AK

Przemieniać swoje środowisko

Katarzyna Jaskólska: - W czerwcu 2007 r. obchodzić będziemy 10-lecie pobytu Jana Pawła II w naszej diecezji. Jak Pan wspomina ten dzień?
STANISŁAW RZEŹNICZAK: - To było moje trzecie spotkanie z Ojcem Świętym i w jakiś sposób najważniejsze. Byłem wtedy jednym ze świeckich reprezentantów diecezji, który witał Papieża po wyjściu z helikoptera na placu przed szpitalem. To oczekiwanie na niego, jego przylot i to, że człowiek mógł się znaleźć w takiej zwykłej bliskości z nim, być mu przedstawionym - to była dla mnie rzecz niebywała. Mogłem uścisnąć rękę Ojca Świętego, poprosić o błogosławieństwo. A potem będąc w pobliżu, zwracałem szczególną uwagę na jego przemówienie. Uderzyło mnie wtedy, jak mocną uwagę , zwracał na powołanie każdego z nas, na powołanie katolika.

- Swoją homilię w Gorzowie Wlkp. Jan Paweł II poświęcił świadectwu chrześcijańskiemu.
W jaki sposób Akcja Katolicka świadczy w codziennym życiu, w konkretnych czynach o Chrystusie? - Naszym podstawowym i najważniejszym zadaniem jest pełnienie misji Kościoła, misji apostolskiej. To priorytet w naszym działaniu -w każdym miejscu, gdzie się znajdujemy, świadczyć o Chrystusie przede wszystkim przez prowadzenie własnego życia w zgodzie z Ewangelią, przez kształtowanie swojej rodziny. Ale szczególnie podkreślanym w naszej wspólnocie elementem jest oddziaływanie na społeczność, w której się znajdujemy. Akcja Katolicka musi w taki sposób kształtować swoich członków, aby nieśli Chrystusa w tę przestrzeń, w której pracują, w której się poruszają, i tam przemieniali swoje środowisko. Z tym związana jest też potrzeba, żeby ci ludzie szli dalej - zostawali radnymi, działali w Sejmie, w Senacie. Zależy nam na tym, żeby w pewnym momencie poczuli odpowiedzialność nie tylko za to, co ich bezpośrednio dotyczy, ale również na szerszą skalę.

-Jan Paweł II mówił wówczas: "Staną przed wami nowe zadania. Miejcie odwagę je podejmować". Jakie zadania ewangelizacyjne Akcja Katolicka widzi przed sobą dzisiaj?
- Ojciec Święty mówił, że nadchodzi nowa wiosna Kościoła i tę wiosnę widział w ruchach katolickich. Papieżowi bardzo zależało na tym, by reaktywować w Polsce Akcję Katolicką. Swoje działanie zaczyna ona w parafii. Ma pobudzać ludzi i to nie tylko tych, którzy są zaangażowani w życie Kościoła. Mamy iść do tych, którzy są w parafii, a jednocześnie tak jakby stoją obok. Do tych, którzy traktują księdza tylko jako urzędnika, który da ślub, chrzest itd. Musimy troszczyć się o wszystkich, którzy tę parafię tworzą. Bo Akcja Katolicka to świeccy, którzy w łączności z hierarchią kościelną niosą do ludzi naukę Chrystusa. Ta nauka ma brzmieć nie tylko na ambonie, ona musi iść między ludzi.

- Zdaniem Papieża, "nie może być autentycznego świadectwa chrześcijańskiego -bez modlitwy". Jakie miejsce zajmuje modlitwa i formacja duchowa w życiu Akcji Katolickiej?
- Pierwsze! Bez tego trudno sobie wyobrazić naszą pracę. Jeżeli ktoś chciałby być działaczem katolickim, a przestałby się modlić, to będzie głosił swoją naukę, a nie naukę Chrystusową. W przypadku Akcji Katolickiej szczególnie podkreślane jest, by modlitwa była elementem podstawowym. Z tym wiąże się konieczność obecności na Mszy św. niedzielnej, ale nie tylko. Zachęcamy, by każdy członek Akcji Katolickiej w miarę możliwości uczestniczył też w Eucharystii w tygodniu, przynajmniej raz. Założenia są również takie, by raz w tygodniu przynajmniej 15 minut poświęcić na adorację Najświętszego Sakramentu, by przepajać tym swoje życie. Wiem, że dużo parafialnych oddziałów włączyło adorację do normalnego cyklu swojej działalności - łączy ją ze swoim spotkaniem. Osobiście bardzo zachęcam do czytania Pisma Świętego. Mam taką ideę, żeby jedną setną doby poświęcić na czytanie i rozważanie Pisma Świętego. A jedna setna doby to niecały kwadrans. Tyle w ciągu doby każdy jest w stanie znaleźć. Wszędzie proszę o to, by taki element w formacji duchowej występował. Zachęcamy również naszych członków do włączenia się w Liturgię Godzin, by to również wprowadzali w swoje życie. To wszystko jest do zrobienia - to raczej kwestia dobrego planowania niż znalezienia czasu.

- Czy po 10 latach nasza wiara jest mocniejsza?
- Przykro mi to powiedzieć, ale raczej nie bardzo. Fakt, że było nas bardzo dużo w Gorzowie, był okazaniem wdzięczności za to, że Papież nas też zauważył. To była wielka radość i myślę, że wtedy ludzie naprawdę słuchali jego słów, chcąc wydobyć z nich jak najwięcej. Tylko, że to chyba taka nasza polska natura, że my chętnie posłuchamy i przez jakiś czas nawet pamiętamy, ale z wprowadzaniem w życie jest już gorzej. Usprawiedliwiamy się, że nie da rady, bo to, bo tamto... To wszystko gdzieś ucieka. Przykro to widzieć, ale fakty są takie, że do kościoła przychodzi coraz mniej ludzi, dzieci i młodzież opuszcza lekcje religii. Myślę jednak, że my w tej naszej polskiej naturze mamy też wiele pozytywnych elementów - to na przykład obchodzenie rocznic. Dzięki nim można sobie o pewnych sprawach przypomnieć.

- Czy nasz słynny okrzyk "Pomożemy" znaczy dziś coś jeszcze?
- Myślę, że jeszcze coś znaczy. To, że czas śmierci Jana Pawła II nazwano wielkimi rekolekcjami narodowymi, świadczy o tym, że Polacy byli przy Papieżu, starali się mu pomagać, modlili się za niego, myśleli o nim. A jeśli spojrzeć dalej, to nasz stosunek do Benedykta XVI jest konsekwencją tego "Pomożemy", które obiecaliśmy Janowi Pawłowi II. To dowód na to, że my o tym nie zapominamy. Nasze relacje z Janem Pawłem II przenieśliśmy na obecnego Ojca Świętego - zupełnie naturalnie mówimy o nim "nasz Papież". Zresztą każdemu papieżowi powinniśmy pomagać.